Terug en thuis

Weer thuis...

De pelgrimage naar Padua duurde heel wat langer dan de terugkeer. Met de fiets op weg naar Padua veranderde het landschap langzaam. Je merkte vanzelf dat je steeds zuidelijker kwam. De vegetatie werd anders. Gesproken talen gaven aan dat er weer een andere regio of een ander land door gereden werd. Het eten veranderde ook. Iedere streek heeft zo zijn eigen gerechten. In Wittem aten we nog konijn op Limburgse wijze, d.w.z. dat de bouten gestoofd waren met onder andere Limburgse stroop. In Padua was het veelal pasta als voorgerecht, terwijl het hoofdgerecht gewoonlijk alleen uit vlees met een sausje bestond.

In minder dan twee uur vliegen waren we van Treviso bij Venetië op de luchthaven van Schiphol. In zo’n korte tijd de afstand overbrugd, waar wij zeventien dagen over gefietst hadden. Daar vertrokken we bij een stralend blauwe hemel met een temperatuur van rond de dertig graden. In Nederland was het bewolkt en niet meer dan een graad of veertien. Voordat we op de luchthaven inchequeten werden sokken aangetrokken (die hadden we al meer dan een week vanwege het zomerse weer niet meer aan hoeven te hebben), een jas of vest uit de bagage gehaald en werden de opgerolde pijpen van de broek weer afgerold of werden de lange pijpen van de broek weer aan de korte broek geritst.

Op de luchthaven waren Gonnie en Sjra. Ze hebben er een hele tijd op ons moeten wachten, omdat we veel later dan gepland (2 ½ uur later) vanwege technische problemen aan het vliegtuig konden opstijgen. Het deed ons goed dat zij er waren. Comfortabel werden we naar huis gereden. Na middernacht gingen de ogen dicht.

Wat rest van de pelgrimage zijn de talloze zeer uiteenlopende ervaringen die we meemaakten met elkaar, de mensen die we ontmoetten, de landen en streken waar we doorheen reden, de geluiden die we hoorden en die soms zo verschillen met de geluiden die ons dagelijks hier omringen. En alle gedachten die door ons heen gingen en die soms niet meer waren dan een korte flits. Op andere momenten werd een gedachte een thema dat ons tijdens de dag fietsen bleef vergezellen.
Bovenal zijn het ook de verhalen die we van anderen hoorden, maar ook de verhalen die we elkaar door de dag heen vertelden over wat we zagen, opmerkten, beleefden, of die ons te binnen schoten, of omdat iets refereerde aan een voorval dat we samen of afzonderlijk ooit meemaakten.

Nu thuis zijn het ook de gemaakte foto’s die een verhaal vertellen. Bij die foto’s komen weer andere verhalen tevoorschijn; ervaringen die pas opgedolven worden door het getoonde beeldmateriaal.
En wat we onderweg verzamelden aan bonnetjes, ansichtkaarten en brochures en boekjes krijgt, nu we eenmaal weer thuis zijn, de betekenis van de gestolde ervaring. We kunnen erover vertellen. Wat de betekenis ervan zal zijn, zal blijken in de komende tijd. Al weten we beiden dat wat we meemaakten eigenlijk niet in woorden of beelden te vangen is.

De pelgrimage is nu al herinnering. Herinnering die zich ook nog verder verdiepen zal. Want eenmaal als pelgrim op weg gegaan (wij per fiets) betekent ook dat we aangevangen hebben een ervaring aan te boren die niet te vergelijken valt met een vakantie, een tripje of een uitstapje naar welk bijzonder vakantieparadijs dan ook. We zijn naar Antonius van Padua gegaan. We hebben tijdens ons verblijf daar meerdere keren meermaals de basiliek met het graf van Antonius bezocht, onze handen over de stenen van de grafzerk laten gaan, kaarsen gebrand (d.w.z. neergelegd in een grote kist, omdat in de kerk geen kaarsen gebrand mogen worden vanwege de oude en bijzonde tere wandschilderingen; deze neergelegde kaarsen worden naderhand gezamenlijk verbrand buiten de kerk), intenties genoteerd in het intentieboek en we hebben er gebeden en de rijders van PaduaPadua biddend en mediterend en zegenend uitgeleide gedaan (zie: www.paduapadua.nl ) Zij zijn nu fietsend onderweg naar Nederland en hopen donderdag de 24e mei in Huize Padua in Boekel te arriveren.

Alle goeds aan iedereen die ons volgde via deze site
We willen de komende weken nog wat foto’s van onze pelgrimstocht op deze site plaatsen, zodat je een indruk krijgt van waar we mee bezig geweest zijn en wat we zagen en zo meemaakten.

Groet,
Maart