Vijf jaar later
Door: Henk
Blijf op de hoogte en volg Maart en Henk
21 April 2012 | Nederland, Reek
Beste mensen
Vijf jaar geleden begonnen we met een reis, Maart en ik.We fietsten naar Padova (Italië. Vandaar zou een fietsgroep van de GGZ Oost Brabant, cliënten en medewerkers in het kader van het 175-jarig bestaan van de locatie Huize Padua van Padova naar naar huis fietsen.
Ik was gevraagd om bij vertrek in Padova een viering te doen. Dat wilde ik wel, maar dan ook meefietsen. Toen ik niet in de fietsgroep werd geloot, keerde ik de zaken om: dan er naartoe. Maart besloot mee te gaan en zo werd het onze gezamenlijke tocht.
Van fietsen wordt je geen ander, maar anders mens. Om eerlijk te zijn is de reis nooit helemaal opgehouden.
We vertrokken op 21 april 2007 vanuit Nederweert-Eind, ons geboortedorp, nadat ik een dag eerder vanuit Huize Padua was vertrokken.
Het was een inspirerende ervaring.
Vijf jaar later reizen we over de wegen van onze herinnering. Wat is er nog over van de reis? Hoe werkt ze door in het heden. We zoeken in onze herinnering, naar een corresponderend gedicht, een literair fragment,een foto.
Reizen jullie mee?
Voor vandaag is dat voor mij een citaat uit 'Ithaka' van K.P. Kavafis. Niet het eindpunt is het doel van de reis, maar de weg er naartoe.
Ithaka
Houd Ithaka wel altijd in gedachten.
Daar aan te komen is je doel.
Maar overhaast je reis in geen geval.
't Is beter dat die vele jaren duurt,
zodat je als oude man pas bij het eiland
het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf,
zonder te hopen dat Ithaka je rijkdom schenken zal.
Ithaka gaf je de mooie reis.
Was het er niet, dan was je nooit vertrokken,
verder heeft het je niets te bieden meer.
En vind je het er wat pover, Ithaka bedroog je niet.
Zo wijs geworden, met zoveel ervaring, zul je al
begrepen hebben wat Ithaka's beduiden.
K.P. Kavafis
Henk
Vijf jaar geleden begonnen we met een reis, Maart en ik.We fietsten naar Padova (Italië. Vandaar zou een fietsgroep van de GGZ Oost Brabant, cliënten en medewerkers in het kader van het 175-jarig bestaan van de locatie Huize Padua van Padova naar naar huis fietsen.
Ik was gevraagd om bij vertrek in Padova een viering te doen. Dat wilde ik wel, maar dan ook meefietsen. Toen ik niet in de fietsgroep werd geloot, keerde ik de zaken om: dan er naartoe. Maart besloot mee te gaan en zo werd het onze gezamenlijke tocht.
Van fietsen wordt je geen ander, maar anders mens. Om eerlijk te zijn is de reis nooit helemaal opgehouden.
We vertrokken op 21 april 2007 vanuit Nederweert-Eind, ons geboortedorp, nadat ik een dag eerder vanuit Huize Padua was vertrokken.
Het was een inspirerende ervaring.
Vijf jaar later reizen we over de wegen van onze herinnering. Wat is er nog over van de reis? Hoe werkt ze door in het heden. We zoeken in onze herinnering, naar een corresponderend gedicht, een literair fragment,een foto.
Reizen jullie mee?
Voor vandaag is dat voor mij een citaat uit 'Ithaka' van K.P. Kavafis. Niet het eindpunt is het doel van de reis, maar de weg er naartoe.
Ithaka
Houd Ithaka wel altijd in gedachten.
Daar aan te komen is je doel.
Maar overhaast je reis in geen geval.
't Is beter dat die vele jaren duurt,
zodat je als oude man pas bij het eiland
het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf,
zonder te hopen dat Ithaka je rijkdom schenken zal.
Ithaka gaf je de mooie reis.
Was het er niet, dan was je nooit vertrokken,
verder heeft het je niets te bieden meer.
En vind je het er wat pover, Ithaka bedroog je niet.
Zo wijs geworden, met zoveel ervaring, zul je al
begrepen hebben wat Ithaka's beduiden.
K.P. Kavafis
Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
